Πλήθος κόσμου απέτισε φόρο τιμής στον «πατέρα της δημοκρατίας», Νέλσονα Μαντέλα

Τα εγγόνια του Μαντέλα και ο πολιτικός κόσμος από όλο τον πλανήτη απέτισε φόρο τιμής στο άνθρωπο σύμβολο της ειρήνης, ο οποίος πέθανε την περασμένη Πέμπτη στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ σε ηλικία 95 ετών μετά από μακρά ασθένεια. 
Ο «Μαντίμπα» πέθανε γαλήνια στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ, περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογένειάς του.
"Το έθνος έχασε το σημαντικότερο τέκνο του, ο λαός έχασε τον πατέρα του», τόνισε, φανερά συγκινημένος και ντυμένος στα μαύρα ο Ζούμα, υπογραμμίζοντας ότι ο Μαντέλα διακρινόταν, πέρα από τους πολιτικούς αγώνες του, για την «ταπεινότητα, την ανθρωπιά και τη συμπόνια» που έδειχνε σε όλους.
"Σκεφτόμαστε επίσης τους συντρόφους και τους φίλους του που πολέμησαν μαζί με τον Μαντίμπα, σκεφτόμαστε το λαό που σήμερα θρηνεί τον χαμό του μοναδικού ανθρώπου που πάνω απ' όλους ενσάρκωσε τις ελπίδες του για ειρήνη και συμφιλίωση», τόνισε ο πρόεδρος.

«Ο Νέλσον Μαντέλα δεν ήταν ούτε προφήτης ούτε σωτήρας - το είχε πει ο ίδιος άλλωστε πολλές φορές. Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, με σεμνότητα και τιμιότητα. Έδωσε στη Νότια Αφρική, αλλά και στον υπόλοιπο πλανήτη το παράδειγμα τού πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας ηγέτης». Για τον αδελφικό φίλο, τον παθιασμένο συμφοιτητή, τον αγωνιστή συνοδοιπόρο, αλλά και τον ερωτευμένο σύζυγο, τον στοργικό πατέρα και τον άνθρωπο Νέλσον Μαντέλα που «έπασχε» από υπερβολική μεγαλοψυχία, μίλησε χθες στη γαλλική «Λιμπερασιόν» ο Γιώργος Μπίζος, ο Έλληνας δικηγόρος που υπερασπίστηκε τον νοτιοαφρικανό ηγέτη σε όλη του τη ζωή, πριν και μετά τη συγκλονιστική δίκη για εσχάτη προδοσία στη Ριβόνια, το 1963. Γυρνώντας πίσω στο 1948, τη χρονιά που ξεκινούσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Γουιτγουότρσλαντ του Γιοχάνεσμπουργκ - και θεσπίστηκε το απαρτχάιντ - ο Μπίζος θυμάται πόσο τον είχε γοητεύσει ο νεαρός δικηγόρος Μαντέλα, πάντα καλοντυμένος και σίγουρος για τον εαυτό του. Στα 65 χρόνια του στενού δεσμού τους δεν θυμάται να είδε ποτέ τον Μαντέλα να λυγίζει ή να χάνει το χιούμορ του - ακόμη και όταν μια γυναίκα έβγαλε να τον πληρώσει με ένα ευτελές ποσό επειδή έσπρωξε το χαλασμένο της αυτοκίνητο έως την άκρη του δρόμου. Υπήρξαν βέβαια και πολύ σκληρές στιγμές στη ζωή του ηγέτη κατά του απαρτχάιντ, οι περισσότερες προσωπικές. Στους χειρότερους εφιάλτες του στη φυλακή έβλεπε ότι διαλυόταν ο γάμος του. «Πάντα κατηγορούσε τον εαυτό του επειδή αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα και όχι στην οικογένειά του», αποκαλύπτει ο Μπίζος. Το διαζύγιο με τη δεύτερη σύζυγό του Γουίνι ήταν αναμφισβήτητα μία από τις πιο επώδυνες περιόδους για τον Μαντέλα. Όμως, δύο φορές θυμάται τον φίλο του πραγματικά συντετριμμένο: όταν έχασε τους γιους του, τον πρώτο από τροχαίο - και δεν του δόθηκε άδεια να παραστεί στην ταφή του - και τον δεύτερο από AIDS. Κατά τον Γ. Μπίζο, το μεγαλύτερο χάρισμα - για άλλους ελάττωμα - του Μαντέλα ήταν η μεγαλοψυχία του: «Ήταν τόσο μεγαλόψυχος ώστε κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό ακόμη και των χειρότερων εχθρών του»


Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela) γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στην Τράνσκεΐ της Νότιας Αφρικής. Δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε μέλος του ANC το 1944. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ επειδή οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν χωρίς να το θέλει αυτός.

Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Πριν να εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Άπαρτχαϊντ και ενεργό μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών.

Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος. .
«Καθώς περνούσα επιτέλους αυτές τις πύλες (...) αισθανόμουν ότι, έστω και στα 71 μου η ζωή μου ξεκινούσε ξανά. Οι 10.000 ημέρες στη φυλακή είχαν επιτέλους τελειώσει», έγραφε ο ίδιος για την ημέρα που αποφυλακίστηκε..

Το 1993 ο Μαντέλα είχε βραβευθεί με Νόμπελ ειρήνης και το 1994 ήταν ο πρώτος μαύρος που εξελέγη πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής. Αποχώρησε από την προεδρία πέντε χρόνια μετά. Υπήρξε ένας από τους πιο σεβαστούς και αγαπητούς πολιτικούς, υπέρμαχος της συμφιλίωσης και σύμβολο του αγώνα κατά του απαρτχάιντ, έχοντας περάσει 27 ολόκληρα χρόνια από την ζωή του στην φυλακή.